Dit keer zijn we afgereisd naar Your Escape voor een interview met Jordin.
Hij doet het met zijn kamer The Non-Believers fantastisch in Nederland en heeft in een korte tijd al een mooie TERPECA-plek verkregen!
Genoeg reden voor ons om in de auto naar Leiden te stappen en het gesprek aan te gaan over hoe het allemaal ooit begon, de tegenslagen en de mooie momenten.
Het is een vredige dag in het jaar 1975 als het altijd rustige Leiden wordt opgeschrikt door een raadselachtige ontvoering.
Op klaarlichte dag wordt een 5-jarig meisje gekidnapt wanneer haar ouders het meisje een seconde uit het oog verliezen. Als ze doorhebben dat hun prachtige dochter weg is gaan alle alarmbellen af, ze zullen haar hoe dan ook vinden!
Dagen worden weken, weken worden maanden en maanden worden jaren maar niemand heeft ooit nog iets van het dochtertje vernomen. De politie trekt ondanks het onbegrip van de ouders na jaren van zoeken zijn handen van de vermissing af. De ouders geven nooit op en denken nu toch echt het huis te hebben gevonden waar hun lieve dochtertje al die tijd heeft vastgezeten.
Jullie gaan samen met de familie Chadwick naar binnen om te kijken of hun dochter daar echt al die tijd heeft gezeten, pas wel op.. niemand weet wat je daar zult gaan aantreffen.
Een doodnormaal gezin, vader en moeder van vijf geweldige kinderen, wonend in het o zo prachtige Pittleburg. Een klein dorpje waar ons kent ons een geheel toepasselijke uitspraak is. In Pittleburg is er niet veel te beleven als je het aan een buitenstaander vraagt, maar de inwoners zullen zeggen dat niets minder waar is.
In het hart van Pittleburg staat de Pittleburg church of hope een rooms katholieke kerk die volgens de inwoners waakt over het hele dorp. Het hoofd van de familie is dan ook een zeer gewaardeerde inwoner als pastoor van deze kerk. De familie zelf is dan ook een familie waar iedere inwoner tegenop kijkt, tot dat er afgelopen zondag verwarring ontstond toen de kinderen van de geliefde pastoor niet bij de zondagsdienst aanwezig waren.
Vele spraken over een schande maar wilde hun vingers niet branden aan de uiting en hielden wijs hun mond tegen de pastoor. De pastoor zelf was na zijn dienst nergens meer te bekennen, niemand durfde te bedenken wat zich zal afspelen binnen de muren van het huis van de familie